نگذرد فتنه ز راهی که پی از سلیم تهرانی غزل 592

1 نگذرد فتنه ز راهی که پی او باشد از برای چه کسی این همه بدخو باشد

2 مار هرچند ضعیف است، نه آخر مار است؟ ایمن از زلف مشو گر همه یک مو باشد

3 برهمن را ز پرستیدن بت منع مکن شاید ای شیخ که حق بر طرف او باشد

4 چون تواند کسی از خاک وطن سر پیچد؟ خشت خم دختر رز را گل سرشو باشد

5 می کند راز جهان در نظرم جلوه سلیم جام جمشید مرا کاسه ی زانو باشد