1 نشاید ار چو تویی در کنار من باشی همین بس است که گویند یار من باشی

2 مرا بیک نگه از خود خجل توانی کرد مباد کز ستمی شرمسار من باشی

3 تو کز میان دل من قدم برون ننهی نمیشود که دمی در کنار من باشی

4 بباغ مشک فشان میوزد نسیم بهار بیا که مرهم جان فکار من باشی

5 چو عکس سرو بن از جویبار باغ عیان بدیده از مژه ی اشکبار من باشی

6 چو شاهد ظفر اندر وصال موکب شاه گه از یمین و گهی از یسار من باشی

7 چو خاک درگه شاه جهان ردیده ی ما فروغ مردمک چشم تار من باشی

8 یگانه فتحعلی شه که نیست در عهدش غمی اگر تو دمی غمگسار من باشی

9 چه غم که نیست سزاوار بند گیت نشاط تو را سزد که خداوندگار من باشی