مکن در کشتنم زین بیش تقصیر از جامی غزل 250

1 مکن در کشتنم زین بیش تقصیر چو من مردم ز غم دیگر چه تدبیر

2 در رحمت بود روی تو بر خلق برآن در زلف تواز مشک زنجیر

3 ز زخمت مرد آهوی و من از رشک دوصید از پا درافکندی به یک تیر

4 ز عشقت خون دل با شیر خوردم درین خونخواریم شد موی چون شیر

5 مه و سیاره را در خواب یوسف بود خوی کرده رخسار تو تعبیر

6 تو خوش زی جاودان در هودج ناز فلک گو ماه را محمل فرو گیر

7 خمید از بار هجرت پشت جامی جوانا رحم کن بر حال این پیر