می‌کند بوی تو با باد صبا همراهی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 می‌کند بوی تو با باد صبا همراهی خلق را می‌دهد از بوی بهشت آگاهی
2 اثر کفر نماندی به جهان از رویت گر نکردی سر زلفت مدد گمراهی
3 خجلم زان که به رخسار تو گویم ماهی کز تو تا ماه تمام است ز مه تا ماهی
4 آفتاب است که مشهور جهان است به حسن چشم بد دور ز رویت که چو مه پنجاهی
5 همه جویند تو را تا تو که را می‌جویی همه خواهند تو را تا تو که را می‌خواهی
6 ما گدایان شرف از خاک درت یافته‌ایم آستانت نفروشیم به تخت شاهی
7 گر بود سوی همامت نظری ور نبود از درت دور نگردد چو سگ خرگاهی