1 یاد می‌دار کانچه بنمودی در وفا برخلاف آن بودی

2 حال من دیده در کشاکش هجر وصل را هیچ روی ننمودی

3 ناز تنهات بود عادت و بس خوش خوش اکنون جفا درافزودی

4 بوسه‌ای خواستم نبخشیدی نالها کردم و نبخشودی

5 وعدهایی دهی بدان دیری پس پشیمان شوی بدین زودی

6 راستی باید از لبت خجلم که بسی خرجهاش فرمودی

7 خدمت من بدو رسان و بگو چونی از درد سر برآسودی

8 انوری این چه شیوهٔ غزلست که بدان گوی نطق بربودی

9 دامن از چرخ برکشید سخن تا تو دامن بدو بیالودی