1 به پایانِ مستی سواری مکن سبک‌ساری و بی‌قراری مکن

2 تو مفلوجی و بارگی باد پای اگر عقل داری نجنبی ز جای

3 چو نتوان همی‌ بر زمین رفت راست تمنّای معراج کردن خطاست

4 سلیمان نِه‌ای بادبازی مکن چو دندانْ‌نداری گرازی مکن

5 نه نیرویِ بازو و نه زور پای مکن بر عنان ور کیب آزمای

6 حذر واجب است از کمیِت مدام که هم بد رکاب است و هم بد لگام