بی رخت دیده کی جهان از جهان ملک خاتون غزل 648

1 بی رخت دیده کی جهان بیند یا به جای تو غیر بگزیند

2 دل من شد به خار هجر تو ریش گل ز باغ وصال کی چیند

3 چونکه با زلف و خالت انس گرفت جای دیگر چگونه بنشیند

4 گر خرامی به باغ سرو روان درد از آن قامت تو برچیند

5 گر به جنّت نه همدمم باشی یک زمان بی رخ تو ننشیند