1 جای گنج است کنج خانهٔ ما نقد وقت است در خزانة ما

2 راح بستان که روح قدس به فخر می نهد سر بر آستانهٔ ما

1 از من چه شد که یاد نیامد حبیب را مردم ز درد و نیست غم من طبیب را

2 گو رنجه کن قدم به عیادت که خوب روی نبود بدیع اگر بنوازد غریب را

1 چنان به روی خود آشفته کرده ای ما را که گل بنانِ چمن بلبلانِ شیدا را

2 قیامتی دگرآخر به فتنه برمفزای مکن به سرمه سیه چشمِ شوخِ شهلا را