آهم شنید و رنجه شد آن ماه از هلالی جغتایی غزل 258

1 آهم شنید و رنجه شد آن ماه چون کنم؟ دیگر نماند جای نفس، آه چون کنم؟

2 طفلست و شوخ و بی خبر از درد عاشقی او را ز حال خویشتن آگاه چون کنم؟

3 خواهم گهی بخاطر او بگذرم ولی سنگین دلست، در دل او راه چون کنم؟

4 در پای او بمردم و قدرم نشد بلند یارب، ز دست همت کوتاه چون کنم؟

5 ای بخت، من کجا و تمنای وصل او؟ درویشم و گدا، هوس شاه چون کنم؟

6 گفتی: چراست پیرهنت چاک همچو گل؟ بوی تو داد باد سحرگاه چون کنم؟

7 گویند: ناله چیست؟ هلالی، خموش باش با کوه درد و محنت جان کاه چون کنم؟