1 سوفسطایی که از خرد بی‌خبرست گوید عالم خیالی اندر گذرست

2 آری عالم همه خیالیست ولی پیوسته حقیقتی درو جلوه گرست

1 آنرا که حلال زادگی عادت و خوست عیب همه مردمان به چشمش نیکوست

2 معیوب همه عیب کسان می‌نگرد از کوزه همان برون تراود که دروست

1 کردیم هر آن حیله که عقل آن دانست تا بو که توان راه به جانان دانست

2 ره می‌نبریم وهم طمع می‌نبریم نتوان دانست بو که نتوان دانست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما