1 مرا دی یاسمن پیغام دادست به تو ای صاحب و صدر یگانه

2 ز هر نوعی سخن گفتست پنهان غرض را درج کرده در میانه

3 چه فرمایی کنون پیغام او را به سمع تو رساند بنده یانه

4 مرا گفتست فردا کاتش صبح زند از کورهٔ مشرق زبانه

5 بگو او را که می‌گوید فلانی که ای خلقت چو جودت بی‌کرانه

6 چو در سالی مرا ده روز افزون نباشد نوبت از گشت زمانه

7 پس از ده روز خود تاخیر کردم شوم تا سال دیگر آفسانه

8 کنون درخواستی دارم ز خلقت همانا ناورد با من بهانه

9 دو روزک نیز در صحن چمن آی بگو تا مطرب آرند و چغانه

10 به زیر سایهٔ گل شادمان باش مرا از لطف خود کن شادمانه

11 چون من بهر تو آیم خوب نبود من اندر باغ و تو در تاب خانه