شبنم نشسته بر از حکیم نزاری قهستانی غزل 379

1 شبنم نشسته بر ورق گل علی الصباح خواهی که روح تازه برآید بیار راح

2 جهّال نشنوند ولی ممتنع بود جز از خواص راح طلب کردن ارتیاح

3 از گردن خروس صراحی بریز خون قبل الحدیث کرده به بسم الله افتتاح

4 جنبان و چست باش و سبک روح و تازه روی زیرا که در فسرده نه خیرست و نه صلاح

5 فریاد عندلیب برآید ز گل ستان مرغ سحر چو باز گشاید ز هم جناح

6 آواز چنگ و ضرب و اصول و حریف جنس با راح بس موافق حال است هر صباح

7 از مونسی گزیر ندارم که می کنم هر دم لطیفه دگر از طبعش اقتراح

8 گه می کند غرایب اشعارم استماع گه می دهد عوایب ابیاتم اصطلاح

9 می خانه بی نزاری و پروانه بی چراغ شاخیست بی شمایل و فالیست بی فلاح