دردا و حسرتا از جهان ملک خاتون دیوان اشعار 1
دردا و حسرتا که مرا کام جان برفت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 دردا و حسرتا که مرا کام جان برفت و آن جان نازنین به جوان از جهان برفت
2 دل پر ز مهر روی چو ماهش بدی چه سود کاندر فراق روی وی از تن روان برفت
3 بلبل بگو که باز نخواند میان باغ کان روی همچو گل ز در بوستان برفت
4 ای دل بگو به منزل جانان تو کی رسی کآن جان نازنین ز پی کاروان برفت
5 فریاد و ناله ام ز سر چرخ هفتمین بگذشت و اشک دیده ام از ناودان برفت
6 سلطان بخت من به سر تخت وصل بود آخر چرا به بخت من او ناگهان برفت
7 ای نور دیده شد ز غم تو جهان خراب کان نور دیده ام ز جهان نوجوان برفت
8 آخر کدام حسرت و دردی که از جهان با خود ببرد و از دو جهان ناتوان برفت