دلا از مردمی بویی از امیر شاهی سبزواری غزل 172

1 دلا از مردمی بویی نداری اگر سودای دلجویی نداری

2 حرامت باد عمر، ار موسم گل حریفی و لب جویی نداری

3 چو عنبر لاف زلفش تا کی ای مشک؟ کز این معنی تو هم بویی نداری

4 تو خوش باش ای ملامت گو، که چون من دل اندر دست بدخویی نداری

5 به تیغ هجر، شاهی را میازار کز او بهتر دعاگویی نداری