دِلا به عالمِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 262

1 دِلا به عالمِ معنی طلب وصال از دوست وصالِ عالمِ صورت بود محال از دوست

2 نظر به دیده جان کن به دوست تا ببینی که عین وصل بود صورتِ خیال از دوست

3 کدام صورت و معنی به دوست هیچ طمع مکن که باز نیابد کسی مجال از دوست

4 نفس نفس به غمش بیش­تر تقرّب کن چه دل بود که به دیدن شود حلال از دوست

5 گرت رسد سرِ پایی به سنگِ ناکامی صبور باش به هر امتحان منال از دوست

6 زدستِ دوست نزاری بریز خون از چشم که هست خون چنین ریختن حلال از دوست