دلا از خویشتن چون درگذشتی از قاآنی قطعه 142

1 ترک من آفت چینست و بلای ختن است فتنهٔ پیر و جوان حادثهٔ مرد و زن است

2 در بهر زلفش یک کابل وجدست و سماع در بهر چشمش یک بابل سحرست و فن است

1 ای طرهٔ مشکین تو همشیرهٔ قنبر وی خال سیه‌ فام تو نوباوهٔ عنبر

2 دنبالهٔ ابروی تو در چنبر گیسو چون قبضهٔ شمشیر علی درکف قنبر