دلا تا کی چنین در زیر از جهان ملک خاتون غزل 1300

1 دلا تا کی چنین در زیر باری سبکباری مجوی ار مرد کاری

2 به بند حرص تا کی بسته باشی چرا سرگشته همچون روزگاری

3 مخور غم بیش ازین بر کار عالم مبر زین بیش از کس بردباری

4 نگویی این همه خواری و بیداد ز روبه کی کشد شیر شکاری

5 عزیز بس کسی بودم کنون دل ز دستت می کشم بس جور و زاری

6 تو را من بنده ام ای سرو آزاد اگرچه میل وصل ما نداری

7 بحمدالله نگارینا که دیگر جهان خرّم شد از باد بهاری