1 دلا چو ابر بهاری به نوحه و زاری به بار اشگ جگر گون ز دیده پرنم

2 که بهر تعزیه خواجه شاه منصور است لباس چرخ کبود از مصیبت و ماتم

3 فغان که زود همای وجود او فرمود ز باغ دهر توجه به آشیان عدم

4 کسی ز اهل کرم چون نبود بهتر ازو درین زمانه به لطف خصال و حسن شیم

5 به لوح تربت وی از برای تاریخش نوشت کلک قضا بهترین اهل کرم