دل گفت: «رهِ زلف از عطار نیشابوری مختارنامه 48

1 دم مزن گر همدمی می‌بایدت خسته شو گر مرهمی می‌بایدت

2 تا در اثباتی تو بس نامحرمی محو شو گر محرمی می‌بایدت

1 هر شور وشری که در جهان است زان غمزهٔ مست دلستان است

2 گفتم لب اوست جان، خرد گفت جان چیست مگو چه جای جان است

1 ای دلم مست چشمهٔ نوشت در خطم از خط سیه پوشت

2 باد سرسبزی خطت که به لطف سر برون زد ز چشمهٔ نوشت

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند