دل در طراز حلقه زلفت در از سید حسن غزنوی غزل 18

1 دل در طراز حلقه زلفت در اوفتاد جان گر چه نقش بست ز دل برتر اوفتاد

2 در دام طره تو که پر دانه دل است سیمرغ حسن تو چه عجایب در اوفتاد

3 دل خو گرفته بر رخ و رخساره تو دید مسکین پیاده بود دلش در بر اوفتاد

4 گفتم که بر من آید دردا که رایگان بیماری دو چشم تو بر عبهر اوفتاد

5 خورشید گرد سایه تو ناشکافته هر ذره را هوای تو اندر سر اوفتاد

6 روزی نگر که طوطی جانم سوی لبش بر بوی پسته آمد و بر شکر اوفتاد

7 این هم بر این نسق که ز کلک نجیب دین گر چه شبه نمود همه گوهر اوفتاد