ای دل چو نعیم این از ابن یمین فریومدی رباعی 54

1 شاد باش ای دل که بختت پیشوایی می‌کند سوی نویین جهانت رهنمایی می‌کند

2 خسرو خسرو نشان تالش که از بهر خدای اهل دانش را به مردی کدخدایی می‌کند

1 یا رب این نکهت جانپرور مشک ختن است یا دم غالیه زلف دلارام من است

2 نفس روح فزا میدمد از طرف چمن یا صبا لخلخه جنبان گل و یاسمن است

1 آن پریچهره که صد عاشق زارش باشد همچو من بسته بهر موی هزارش باشد

2 آتشی در دل من قهر تو افروخت چنانک شعله صاعقه برقی ز شرارش باشد