1 هر جوی که از چهره به ناخن کندم از دیده کنون آب درو می‌بندم

2 بی‌آبی روی بود ار یک چندم آب از مژه بر روی آن می‌بندم

1 آن روز که مرکب فلک زین کردند آرایش مشتری و پروین کردند

2 این بود نصیب ما زدیوان قضا ما را چه گنه قسمت ما این کردند

1 چندان بکنم تو را من ای طرفه پسر خدمت که مگر رحم کنی بر چاکر

2 هرگز نکنم برون من ای جان جهان پای از خط بندگی و از عهد تو سر