1 ای کرمت نظم داده کار جهانرا والی اقلیم جسم ساخته جانرا

2 داده شتاب و درنگ از ره حکمت قدرت تو هیأت زمین و زمانرا

1 دوش رفتم از ره فکرت بر این نیلی حصار دیدمش فیروزه گون صرحی زمرد زرنگار

2 منزل اول به پیشم چست پیکی باز جست آنچنان کش بادگاه سیر بشکافد غبار

1 بار دگر زمانه مراد دلم بداد گردون ز کار بسته من بندها گشاد

2 هر چند یکدو روز ز گلزار مکرمت دورم فکند و بر سر آن خارها نهاد