دلبرا آرزوی دیدن رویت از جهان ملک خاتون غزل 962

1 دلبرا آرزوی دیدن رویت دارم روز و شب فکر هوای سر کویت دارم

2 گرچه از شوق کنارت به خیال تو مدام دل به مهرت گرو و دیده به سویت دارم

3 تا به کی کار من خسته پریشان داری رحم کن رحم که دل در خم مویت دارم

4 بوی زلفت به من آورد نسیم سحری زان فرح جان و جهان زنده به بویت دارم

5 گرچه از خوی تو جز غصّه ندارم حاصل هر چه دارم من بیچاره ز خویت دارم

6 تا به چوگان نزنی بر سر میدان جهان سر به دست از هوس بودن گویت دارم

7 گر قدم رنجه کنی روزی و تشریف دهی در جهان چون دل و چون دیده به کویت دارم