دل داد دامن از کف تا زلف از مشتاق اصفهانی غزل 21

1 دل داد دامن از کف تا زلف یار خود را هم روز ما سیه کرد هم روزگار خود را

2 چون صید دیده صیاد گیرد دلم تپیدن هرجا که بینم از دور عاشق شکار خود را

3 کس برنداشت هرگز چون نقش پا ز خاکم بر باد دادم آخر مشت غبار خود را

4 از سوز دل چنانم سرگرم در ته خاک کز آه بر فروزم شمع مزار خود را

5 این بار از فراقت بیرون نمی‌برد جان مشتاق یافت ز آغاز انجام کار خود را