دی مرا گفت محترم یاری از فریومدی قطعه‌ 113

1 دی مرا گفت محترم یاری که دلم هیچ راز ازو ننهفت

2 که بگلزار طبع وقادت در بهار سخن چه غنچه شکفت

3 نوک الماس فکر ثاقب تو گوهر نظم در مدیح که سفت

4 گفتم اکنون بمدح و هجو کسی نشود فکر با ضمیرم جفت

5 ز آنکه مرد دروغ نیست رهی وندرین عهد راست نتوان گفت