دی مرا دوستی که از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 422

1 دی مرا دوستی که مایل بود دائمش خاطر خطیر بشعر

2 گفت از اشعار خود بخوان غزلی ای تو بر شاعران امیر بشعر

3 گفتم از شعر کرده ام اعراض گر چه هستم بلا نظیر بشعر

4 زان کز ابناء دهر نیست کسی نه جوان راغب و نه پیر بشعر

5 وین بتر تر که طبع وقادم می نپردازد از شعیر بشعر