دی همایون خبری مژده دهانم از محتشم کاشانی غزل 216

1 دی همایون خبری مژده دهانم دادند مژدهٔ پرسش دارای جهانم دادند

2 بر کران پای مسیح از در این کلبه هنوز ملک صحبت ز کران تا به کرانم دادند

3 میشوم با همه پس ماندگی آخر حاجی که به پیش آمدن کعبه نشانم دادند

4 رنج ویرانه نشینی چو تدارک طلبید بهر عیش ابدی گنج روانم دادند

5 تا به یک بار سبک‌بار شود رنج خمار ساقیان از شفقت رطل گرانم دادند

6 آن قدر شکر که بد ز اهل عبادت ممکن بهر این طرفه عیادت به زبانم دادند

7 محتشم بهر من اندیشه‌ای از مرگ مدار که به این مژده ازین ورطه امانم دادند