دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید از مجد همگر رباعی 440

1 باز این چه فتنه‌ای‌ست که در ما فکنده‌ای بازم در آتش غم و سودا فکنده‌ای

2 آوازه فراق درافکنده‌ای وز آن در شهر شور و فتنه و غوغا فکنده‌ای

1 وقت طرب رسید که مشاطه بهار آراست نوعروس چمن را به صد نگار

2 گلگونه زد ز لاله رخ باغ و راغ را وز سبزه وسمه کرد بر ابروی جویبار

1 خبر دهید مرا کآن پسر خبر دارد که کار من زغمش روی در خطر دارد

2 خبر ندارم در عشق او ز کار جهان ولی جهان ز من و کار من خبر دارد