1 سحر گهی متفکر نشسته در کنجی بفکر آنکه چرا حال من بد است امسال

2 ز دیده آب روان و ز سینه آه کشان ز بهر نعمت دنیا و بهر مال و منال

3 درین میانه اندیشه ها بدل گفتم بود که نیک شود خاطر پریشانحال

4 جواب داد و بگفتا بعهد این مخدوم ز هی تصور باطل زهی خیال محال