سحر آمد ندا ز میخانه از حزین لاهیجی غزل 858

1 سحر آمد ندا ز میخانه کای خرابات گرد دیوانه

2 کنج مسجد گرفته ای تا کی؟ چه زیان داشت طور رندانه؟

3 سبحه در کف نشسته ای تا چند خیز و پیمان نما به پیمانه

4 زین ندا جستم آنچنان از جا که ز آتش چنان جهد دانه

5 چون نهادم درون میکده پا سرم آمد به چرخ، مستانه

6 نگه گرم آشنا رویان کرد ما را ز خویش بیگانه

7 دل و دین را زدند مغبچگان دو سه ساغر زدیم رندانه

8 همه بر گرد یکدگر گشتیم شمع جان را شدیم پروانه

9 در و دیوار جمله مست و خراب همه از جلوه های جانانه

10 از صراحی گرفته تا خم می همه در های و هوی مستانه

11 بود چون نخل طور شب همه شب در انا الله شمع کاشانه

12 حرم کعبه را ز یاد نبرد طوف بیت الحرام بتخانه

13 باده ها جمله صاف مشربها شیشه ها جملگی پریخانه

14 در سراپردهٔ وجود حزین همه عشق است، باقی افسانه