درویشیم به حشمت دارا از جویای تبریزی غزل 271

1 درویشیم به حشمت دارا برابر است فقرم به پادشاهی دنیا برابر ا ست

2 آنجا که عشق شور به بحر دل افکند یک قطرهٔ سرشک به دریا برابر است

3 وحشت مرا به عالم دیگر فکنده است گمنامی ام به شهرت عنقا برابر است

4 دون همتی که سرکشی اش می خلد به دل در پیش ما به خار کف پا برابر است

5 ما خلق خوش به شاهی عالم نمی دهیم این گوشهٔ بهشت به دنیا برابر است

6 جویا به آرزو نرسد در جهان کسی عمرش اگر به طول تمنا برابر است