دف زن صنمی که سوختم در تف از ادیب صابر رباعی 71

1 گر نه بر آن روی چو دیباستی عاشقی و عشق نه زیباستی

2 دیبه اگر روی تو را ماندی بس دل من عاشق دیباستی

1 نماز شام چو کرد آن لطیف کودک خوب به عزم راه نشاط رکاب و رای رکوب

2 شبم دو شد که دو خورشید در یکی ساعت مرا غریب بماندند و کرد رای غروب

1 ننویسی جواب نامه من نامه من نیرزدت به جواب

2 ای عجب فضل تو روا دارد کز لب تشنه بار گیرد آب