1 زلف به شانه زنی و طره فشانی بس بود این فتنه را دلیل و نشانی

2 فتنه برانگیختند طره و زلفت چون به لب این فتنه را فرو ننشانی

1 تا دلم در دست آن سیمین بر سنگین دل است زیر پای من ز آب چشم و خون دل گل است

2 جز جفای من نگردد در دل سنگین او بر ندارد سنگ خارا آنچه او را در دل است

1 این پری رویان که با زلف پریشان آمدند آدمی را اصل و فرع فتنه ایشان آمدند

2 عاشقان را با سر کار پریشان کرده اند تا به میدان با سر زلف پریشان آمدند