سرو ما را قد و بالایی خوش از کمال خجندی غزل 179

1 سرو ما را قد و بالایی خوش است دیدن آن گل تماشایی خوش است

2 تا رخش بینیم گو بالا نمای از آنکه به دیدن به بالایی خوش است

3 از سر ما پای او شد کوفته کوفتن صوفی چنین پایی خوش است

4 سری لب چشمش اشارت می کند کآنچه بادامی است حلوایی خوش است

5 از سر سوداییان خالی مباد سایه زلفش که سودایی خوش است

6 کشتن ما گرچه او را آرزوست آرزوی او تمنایی خوش است

7 گر رود سر هم مرو از جا کمال پای بر جایی چنین جایی خوش است