هنگامه ی ناز، تا بکی ساز از آذر بیگدلی رباعی 185

1 ای سرو گل اندام من، ای نخل برومند؛ ای تلخ کن کام من، ای ماه شکر خند

2 ای مرغ دلم فاخته و، نخل قدت سرو؛ وی طایر روحم مگس و، شهد لبت قند

1 خوانده بر خوان فلکم، هان چکنم؟! خون دل، مایده ی خوان چکنم؟!

2 میزبان را، همه ابنای زمان بیکی خوان شده مهمان چکنم؟!

1 شاها ز کاسه ی سر دشمن، شراب خواه؛ وز بانگ کوس فتح، نوای رباب خواه

2 چون شاهباز، از پر کبکان اتاقه زن چون شرزه شیر، از دل گوران کباب خواه