دیوانه عشق توام و ز عقل از اسیری لاهیجی غزل 252

1 دیوانه عشق توام و ز عقل و دینم بی‌خبر تا مست دیدارت شدم از خود نمی‌یابم اثر

2 ای همدم جان و روان جویی کنار از عاشقان با ما چرایی سرگران رنجیده‌ای از ما مگر

3 در عشق تو بیچاره‌ام، از خان و مان آواره‌ام از لطف خود کن چاره‌ام، دیدار بنما یک نظر

4 ای شاه عالم‌سوز من وی ماه جان‌افروز من ای ساز من ای سوز من کی بینمت بار دگر

5 ای دلبر طناز من ای مونس و دمساز من ای محرم و همراز من درد مرا شو چاره‌گر

6 ای آرزوی جان من ای جان و ای جانان من ای درد و ای درمان من در حال زار من نگر

7 ای یار بی‌مهر و وفا داری سر جور و جفا گر زان که ریزی خون ما کردم فدایت جان و سر

8 ای آفتاب خاوری ای رشک ماه و مشتری درد دلم چون بنگری باشی ز حالم باخبر

9 آخر اسیری در نگر گر زان که هستی دیده‌ور من نور حقم سر به سر روپوش گشته در بشر