بشکفت بر چمن گل عذرا از ابن حسام خوسفی غزل 49

1 بشکفت بر چمن گل عذرا عذار سرخ وز جرم لاله شد کمر کوهسار سرخ

2 همچون خط تو شد طرف جویبار سبز وز لاله صحن باغ چو رخسار یار سرخ

3 مطرب بساز پرده ی عشاق درحجاز ساقی تو نیز عذر میار و می آر سرخ

4 گردون نگر که دامن این هفت خوان کند هرشب به خون دیده ی اسفندیار سرخ

5 عطف هلالی فلکی بین که کرده اند از خون خسروان فلک اقتدار سرخ

6 تا خون نکرد در جگر غنچه ی روزگار گلگونه ی چمن نشد از روزگار سرخ

7 بر رهگذار دیده ز خون بسته ام دو جوی ای بس که کرده ام رخ ازین رهگذار سرخ

8 از حسرت لب تو کند دیده دم به دم رخسار زرد من چون گل نوبهار سرخ

9 کام از لبت که وعده ی ابن حسام بود چشمش نگر که چون شد از این انتظار سرخ