1 هر ناله که بر سر شتر می‌کردم در پای شتر نثار دُر می‌کردم

2 هر چاه که کاروان تهی کرد ز آب من باز به آب دیده پر می‌کردم

1 گر من به مثل هزار جان داشتمی در پیش تو جمله بر میان داشتمی

2 گفتی دل هجر هیچ داری گفتم گر داشتمی دل دل آن داشتمی

1 سرمایهٔ خرمی به جز روی تو نیست و آرامگه خلق به جز کوی تو نیست

2 آن جفت که طاق است قد و سایهٔ توست وان طاق که جفت است جز ابروی تو نیست