دائم سخن از صدق از ابن یمین فریومدی رباعی 596

1 صبا بهر شکن از زلف او که تاب دهد شکست عنبر سارا و مشک ناب دهد

2 نگار من چو بعزم صبوح برخیزد زمانه چهره بمهر سپهر تاب دهد

1 فصل بهارست خیز ای صنم گلعذار کوکبه گل رسید باده گلگون بیار

2 حیف نباشد که چون سوی چمن بگذری نرگس رعنا بود مست و تو اندر خمار

1 یارب این خرم نسیم از عالم جان می‌رسد یا ز بستان ارم یا باغ رضوان می‌رسد

2 یا دم پیراهن یوسف شده همراه او از برای نور چشم پیر کنعان می‌رسد