1 محرمی کو که بگویم غم دیرینه دل در حضورش ببرم زنگ زآئینه دل

2 پس از این با که شمارم غم ایام فراق گفته بودم بصبا قصه پیشینه دل

3 ساقی آن برق ریا سوز زخم کن بسبو تا بسوزم زنقش خرقه پشمینه دل

4 دیده شوخی کند و دل شده خون کیست که باز طلب از این دو نظر باز کند کینه دل

5 چشم کردم سپر تیر نظر چون دیدم تیرها راست نشسته همه بر سینه دل

6 گر کمان ابروی تو منکر تیراندازیست آرمت پیش نظر پرده پارینه دل

7 مهر حیدر که بود در ثمین آشفته جستم این گوهر نایاب زگنجینه دل

8 با دبستان غمت انس گرفتست چنان که یکی شد بجهان شنبه و آدینه دل

9 بایدت دید نه با دیده سر دیده جان سینه منزلگه یار است ولی سینه دل