عرفی شیرازی

عرفی نصیحت کنمت گوش دار از عرفی شیرازی قطعه 25

قطعه 25 ام از 981 قطعات

خانه / عرفی شیرازی / قطعات عرفی شیرازی / قطعه شماره 25

1 عرفی نصیحت کنمت گوش دار ، گوش تاوارهی زکشمکش صلح و جنگ خویش

2 با عقل و روح گر، ید بیضایت آرزوست ناموس عشق جوی و مبین نام و ننگ خویش

3 زآن آفتاب پنجه کند اهل حسن را کز خویشتن نهفته حناز آب و رنگ خویش

عرفی شیرازی

شعر شعر کهن قطعه عرفی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از عرفی شیرازی

1 گر تکیه گاه گلخن و گر مسند جم است رویم به روی محنت و لب بر لب غم است

2 ما بار نیکنامی عصمت نمی کشیم رندی حریف ماست که بد نام عالم است

1 تحفهٔ مرهم نگیرد سینهٔ افکار ما سایهٔ گل برنتابد گوشهٔ دستار ما

2 باعثی دارد رواج، سبحه کو، تزویر کو تا ببندد صد گره بر رشتهٔ زنار ما

1 ما تشنه لب و چشمه ی حیوان نفس ماست درویش جهانیم و هما در قفس ماست

2 آن زهر پرستی که بود در شکرستان بیگانه ز خاییدن شکر مگس ماست

شاعر شعر عرفی نصیحت کنمت گوش دار ، گوش عرفی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر عرفی نصیحت کنمت گوش دار ، گوش قطعه است

این شعر در دسته‌بندی پندآموز, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه قرار دارد و مضمون اصلی آن پندآموز, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه است.

شعربعدی

981 / 25

شعرقبلی

بنر