بیخ عشق تو نشاندند بتا! از سلمان ساوجی غزل 321

1 بیخ عشق تو نشاندند بتا! در دل من غم مهر تو فشاندند، در آب و گل من

2 تیر مژگان تو از جوشن جان می‌گذرد بر دل من مزن ای جان که تویی در دل من

3 روز دیوان قیامت که منازل بخشند عرصات سر کوی تو بود منزل من

4 هر کسی می‌کند از یار مرادی حاصل حاصل من غم یارست و خوشا حاصل من!

5 نه رفیقی است که باری ز دلم برگیرد نه شفیقی است که آسان کند این مشکل من

6 دوش در بحر غمت غوطه زنان می‌گفتم: چیست تدبیر من و واقعه هایل من؟

7 می‌شنیدم ز لب بحر که سلمان مطلب راه بیرون شد ازین ورطه بی‌ساحل من