1 بیا که بلبل شوریده نغمه پرداز است عروس لاله سراپا کرشمه و ناز است

2 نوا ز پردهٔ غیب است ای مقام شناس نه از گلوی غزل خوان نه از رگ ساز است

3 کسی که زخمه رساند به تار ساز حیات ز من بگیر که آن بنده محرمراز است

4 مرا ز پردگیان جهان خبر دادند ولی زبان نگشایم که چرخ کج باز است

5 سخن درشت مگو در طریق یاری کوش که صحبت من و تو در جهان خدا ساز است

6 کجاست منزل این خاکدان تیره نهاد که هر چه هست چو ریگ روان به پرواز است

7 تنم گلی ز خیابان جنت کشمیر دل از حریم حجاز و نوا ز شیراز است