بیا ساقی که شد با می پرستان عهد گل از جامی غزل 271

1 بیا ساقی که شد با می پرستان عهد گل تازه فکند آواز بلبل در چمن زین معنی آوازه

2 کهن رسمیت توبه ترک آن خوشتر درین موسم که سبزه خرم است و سوری و سوسن تر و تازه

3 ز باد محنت دوران شد ابتر دفتر عیشم کند زابریشم چنگش مغنی کاش شیرازه

4 در ایوان خرابات آر رو ازکعبه تا بینی علو همت بانی و حسن صنعت رازه

5 قیاس کار جانبازان مکن بر حال رعنایان که باشد سرخ روی غازیان از خون نه از غازه

6 به طرف عارض آن خط بس، زنخدان نیست جای او همان بهتر که ننهد پای خود بیرون ز اندازه

7 مکن در سینه جامی خانه شهرآشوب شوخی را که دارد خانه از شهر وفا بیرون دروازه