بیا ای مرهم درد درونم از اسیری لاهیجی غزل 375

1 بیا ای مرهم درد درونم ببین تا در غم عشق تو چونم

2 غم عشق تو برد از من دل و دین بدست عشق تو زینسان زبونم

3 چو هر دم حسن رویت می فزاید از آن هر لحظه در عشقت زبونم

4 ز شوق حسن روی جانفزایت روانست از دو دیده جوی خونم

5 ز مهر آن جمال عالو افروز بسان ذره بی صبر و سکونم

6 غریب و بی کس و بی یار و همدم ز بی رحمی این گردون دونم

7 برون پرده در پندار مانده نکردی واقف از سر درونم

8 درون گنبد نه چرخ گردون مجو ما را کزین جمله برونم

9 کنم حل همه مشکل اسیری چو در اقلیم عشقش ذوفنونم