بیا که جانِ منی از حکیم نزاری قهستانی غزل 1051

1 بیا که جانِ منی جانِ من بیا بمرو مکن به کامِ رقیبان مکن مرا بمرو

2 اگر رضایِ تو در کشتنِ من است بکش رضا رضایِ تو دارم بدین رضا بمرو

3 به هر قفا که دهی شاکرم هلا باز آی به هر جفا که کنی راضی ام بیا بمرو

4 به سوزِ سینه ی من مبتلا شوی بنشین روا مدار بترس آخر از خدا بمرو

5 اگر به مصلحت از دستِ من بخواهی رفت به رغمِ مدّعیان از سرِ وفا بمرو

6 هر آن جفا که ز بیگانه می رود بر من رواست گو ز دلم داغِ آشنا بمرو

7 گر از سرِ تو برفت آن که دست گیرت بود تو باری از سرِ پیمان نزاریا بمرو