بیا که سوخت ز شوق تو لاله از سلیم تهرانی غزل 81

1 بیا که سوخت ز شوق تو لاله در صحرا بود به راه تو چشم غزاله در صحرا

2 خورد ز لاله چو مستان انجمن هر دم به یاد چشم تو آهو پیاله در صحرا

3 روم ز شوق تو بیرون ز شهر، تا چو جرس کنم به کام دل خویش ناله در صحرا

4 اثر نبود ز مجنون، که دشت پیمایی چو گردباد به من شد حواله در صحرا

5 کسی که شورش دریا ندیده، پندارد که ریخته ست گهر همچو ژاله در صحرا

6 زگل بپرس که مرغ چمن چه می گوید که من برآمده ام همچو لاله در صحرا

7 گریزپاست نشاط زمانه، واقف باش ز دست خود نگذاری غزاله در صحرا

8 چو خسته ای که به منزل ز کاروان ماند سلیم رفته و پیچیده ناله در صحرا