بیا که در چمن انتظار آب از عرفی شیرازی غزل 277

1 بیا که در چمن انتظار آب نماند جمال شاهد امید در نقاب نماند

2 ز بس که چشمهٔ امید نم نداد برون فریب تشنه لبان هم با سراب نماند

3 کدام مسألهٔ شرع در میان افکند که عقل معرفت آموز در جواب نماند

4 هدایتی که ز تزویر امتان عناد امید معرفت آموزی از کتاب نماند

5 عنایت تو چنان زد صلای معموری که در دیار محبت دل خراب نماند

6 تهٔ پیالهٔ حسن تو را مه کنعان چنان کشید که رشحه ای به آفتاب نماند

7 بده به دست عنانی، عنان عرفی را مبین که نیم قدم در ره صواب نماند