بیا، بیا، که دل و جان من از هلالی جغتایی غزل 95

1 بیا، بیا، که دل و جان من فدای تو باد سری که بر تن من هست خاک پای تو باد

2 دلم بمهر تو صد پاره باد و هر پاره هزار ذره و هر ذره در هوای تو باد

3 ز خانه تا بدر آیی و پا نهی بسرم سرم فتاده بخاک در سرای تو باد

4 ترا ببسمل من گر رضاست، بسم الله بیا، بیا، که قضا تابع رضای تو باد

5 مقصرم ز دعا در جواب دشنامت ملایک همه افلاک در دعای تو باد

6 مباد آنکه رمد هرگز از بلای تو دل درین جهان و در آن نیز مبتلای تو باد

7 بدرد خوی گرفتم، دوا نمیخواهم همیشه در دل من درد بی دوای تو باد

8 چه لطف بود، رقیبا، که رفتی از کویش؟ بدین ثواب که کردی بهشت جای تو باد

9 اگر هلالی بیچاره در هوای تو مرد برای مردن او غم مخور، بقای تو باد